از کودک استقلالی تا شیب و بام| مواظب کودکان‌مان باشیم

گروه ورزش| شهرآرا نیوز، گرچه باشگاه استقلال بلافاصله بعد از انتشار کلیپ کودکی استقلالی که توسط یک مرد آزار جسمی می‌بیند، واکنش نشان داد وخواستار دستگیری عوامل کودک آزاری شد اما اینجا نه بحث استقلال مطرح است و نه پرسپولیس.

مسئله اصلی درانتشار این کلیپ زشت، آزار کودکی است که فارغ از دلبستگی‌های رنگی‌اش احساسات هربیننده‌ای را جریحه دار می‌کند. کودکی که نه از بازی‌های هوادارای سردرمی‌آورد، نه از اینستاگرام و فضای مجازی و نه کری خوانی‌های نامناسبی که به ظاهر بالغ‌ها گاها درهرمکانی برسر بیان علاقه به تیم محبوب‌شان به زشت ترین شکل ممکن بیان می‌کنند.

کودک است و دنیای کودکی اش که شاید با اولین حسی که به افکارش متبادر شده از رنگ آبی خوشش آمده یا با اولین تماس چشمی با تیم محبوبش یکی از بازیکنان -شاید مهدی قایدی- دلش را ربوده تا اینگونه سرسختانه درمقابل دو مرد ایستادگی کند وخود را شیفته و مفتون تیم محبوبش استقلال نشان دهد.

حال که وقتی پای یک کودک روستای درمیان باشد، این پاکی و زلالی بیشتر نمایان می‌شود. آن لباس‌های ساده، آن چوب دستی در میان زمین‌های نسبتا خشک کشاورزی حس ترحم بیشتری نسبت به این ماجرا برمی‌انگیزد.
هرچه باشد چنین رفتار‌هایی ولو از سرسرگرمی و شوخی نمی‌تواند توجیهی به دنبال خود داشته باشد وامروز هواداران پرسپولیس هم رفتار هوادار تیم خود را سرزنش می‌کنند. دنیای امروز، دنیای ارتباطات است و آن‌ها که هنوز اثرگذاری فضای مجازی را نمی‌دانند واین طور ساده لوحانه فیلم می‌گیرند، در فضای مجازی نشر می‌دهد و به طرفه العینی هم دستگیر می‌شود نمی‌دانند شاید همین اقدام به ظاهر ساده آینده کودکی را به تباهی و نابودی بکشد.

به یاد می‌آوریم ماجرای کودکی که در کلاس درس نتوانست پاسخ معلمش را بدهد و بعدها به کودک (شیب و بام) شهره شد. این کودک به دلیل انتشار آن کلیپ بعد‌ها ترک تحصیل کرد و سراز کارگری ساختمان درآورد. از کجا معلوم اگر آن معلم رسالتش را بهتر انجام می‌داد اکنون آن کودک مدارج علمی بیشتری را طی نکرده بود؟

ماجرای کودک استقلالی سبزواری نیز عمیقا نگران‌مان می‌کند. شاید این کودک به دلیل انتشار فیلم کتک خوردنش درآینده حس سرخوردگی و انزوا پیدا کند و اساسا از مسیر علاقه به ورزش دور شود.

امروز او را با لقب کودک استقلالی، قهرمان می‌خوانند غافل از اینکه شاید ماجرا طور دیگری تمام شود که امیدواریم چنین نشود.